Dokter Vasbinder werd in juni 1972 herkozen als bestuurslid van de stichting die het dorpshuis in Gramsbergen beheerde, maar hij wilde die herbenoeming nog even in beraad houden. Enkele weken later werd wel duidelijk waarom: de Gramsberger dorpsdokter had de knoop doorgehakt en zou verhuizen naar Hattem, om zich alleen nog maar te wijden aan zijn werk voor het Nederlandse Astmafonds, waarvan hij al twee jaar geneesheer-directeur was.
Willem Vasbinder (Zwolle, 1913) was op 1 januari 1942 huisarts geworden in Gramsbergen, een klein jaar nadat hij voor zijn artsexamen was geslaagd. Hij was de opvolger van Jakob Mooij, een dokter waar de Gramsbergenaren mee wegliepen. Toen Mooij in 1944 een aantal maanden als gijzelaar in Sint Michielsgestel was vastgehouden door de Duitsers, kreeg hij regelmatig een pakket met voornamelijk levensmiddelen uit Gramsbergen. Dorpsgenoten hadden een actiecomité opgericht om hun dokter te helpen. De inhoud was elke keer meer dan voldoende, zodat de arts kon uitdelen aan mensen die het minder goed hadden getroffen.
Ook Vasbinder was tijdens zijn periode als huisarts in Gramsbergen meer dan ‘alleen maar’ de dorpsdokter. Hij zette zich volop in voor de gemeenschap. Mede door de inzet van het echtpaar Vasbinder heeft Gramsbergen een dorpshuis gekregen. Toen dit dorpshuis in april 1960 officieel in gebruik werd genomen was dokter Vasbinder voorzitter van het stichtingsbestuur.
Vasbinder was ook politiek actief. Hij was onder meer twintig jaar lid van de gemeenteraad namens de PvdA en lid van Provinciale Staten van Overijssel. Dat was in de tijd dat Noordoost-Overijssel nog meetelde in de provinciale politiek, want toen Vasbinder statenlid was had hij gerust een auto kunnen vullen met streekgenoten om samen naar het provinciehuis in Zwolle te reizen. Misschien wel een mini-busje, want behalve Vasbinder behoorden Stroeve (Gramsbergen, Boerenpartij), Harsevoort (Heemse, GPV), Slingenbergh (Gramsbergen, VVD) Valkman (Hardenberg, CHU) en Seppenwoolde (Hardenberg, PvdA) tot het gezelschap Overijsselse statenleden. De reis had ongetwijfeld fraaie politieke discussies opgeleverd, want de heren waren wel elkaars tegenstander maar niet elkaars vijand.
Over zijn werk als raadslid is veel terug te vinden in de lokale kranten, omdat in de jaren ’50 en ’60 bijna woordelijk verslag werd gedaan van de raadsvergaderingen in Hardenberg en Gramsbergen. Over de provinciale politiek werd nauwelijks bericht. Wel komen we de naam van de Gramsberger huisarts tegen toen hij fluoridering van het drinkwater in Overijssel bepleitte, om tandbederf tegen te gaan.
In de weinige vrijetijd die hem overbleef was Vasbinder verwoed schaker. Als lid van de schaakvereniging Hardenberg speelde hij samen in een team met onder meer Dick Klooster, Bert Reints, Johannes Bolte, Herman Makkinga en Jaap Nauta. In Tubantia van 4 mei 1970 staat in een bericht over een Jeugdsimultaanseance in Goor, dat het de organisatoren gelukt was twee sterke schakers naar hotel Kobes te halen: de hoofdklasser Van der Berg uit Amsterdam en Vasbinder van de vereniging uit Hardenberg. Van de Berg moest het opnemen tegen 18 jeugdige schakers, Vasbinder vond 25 jongeren tegenover zich. De Amsterdammer wist 13 partijen te winnen, Vasbinder 23.
Toen Vasbinder in september 1972 afscheid nam van Gramsbergen gebeurde dat uiteraard in het dorpshuis, dat amper groot genoeg was om alle belangstellenden een plek te geven.
“Het waren niet alleen bewoners van Gramsbergen en naaste omgeving, ook velen uit de buurtschappen Oud-Lutten, Lutten en Hardenberg en zelfs de grensplaatsen uit Duitsland waren vertegenwoordigd om met een handdruk afscheid te nemen van de heer en mevrouw Vasbinder en van hun beide zoons”, stond in het Noord-Oosten te lezen.
Ook burgemeester Van Hout was gekomen. En niet met lege handen. Gramsbergen was er door toedoen van het echtpaar Vasbinder op sociaal terrein de afgelopen 25 jaar flink op vooruitgegaan, meende de burgemeester, “…en daarom heeft het gemeentebestuur besloten u te benoemen als ereburger van Gramsbergen met toekenning van de eremedaille in goud.”
Na zijn vertrek naar Hattem heeft Willem Vasbinder nog zes jaar gewerkt als directeur van het Astmafonds. Bij zijn afscheid in juni 1978 werd hij benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.